Carrièrestappen
die ik heb overwogen sinds Augustus 2016
Op een berg bij Vélez-Málaga met Kathy. Foto genomen door Stefan.
Schrijver
van een boek over hoe normen veranderen
Tijdens
het afronden van mijn studie in Luxemburg klampte ik me verwoed vast
aan deze droom: om daarna een jaar in Belfast een boek te gaan
schrijven waarin ik algemene taalkundige inzichten in hoe taal
verandert wilde combineren met mijn persoonlijke inzicht dat taal
en normen
niet zo heel veel van elkaar verschillen, door dus
taalveranderingstheorie op normen toe te passen. Dit zou een
wereldschuddend boek worden en beginnen met een analyse van een
etiquetteboekje uit de jaren vijftig-zestig wat ik in het Valkenest
tegen was gekomen (over o.a. de vraag of je je hoed af moet nemen, of
alleen maar knikken, en zoja naar wie, als je als heer alleen een
verloofd stel tegenkomt bij het wandelen.) In Belfast aangekomen
bleek echter dat ik helemaal geen zin had om me een jaar binnen op te
sluiten om academisch geneuzel te typen op mijn computer, nadat ik me
net van mijn masterscriptie had bevrijd. Dit idee blijft welzeker op
de lange baan, als ik ooit bijv. een aantal weken ingesneeuwd geraak.
SROI-onderzoeker
bij Gauge NI
Sinds
ik bij de algemene ledenvergadering 2012 van MindWise in het Belfast
Castle (een gelegenheid met veel heliumballonnen aan verzwaarde
lintjes, waarbij ik indruk op mijn baas maakte doordat één van de
schizofrene cliënten speciaal naast mij wilde zitten en aanbood om
voor me op te scheppen) een evaluatieverslag van één van de
initiatieven van de organisatie doorbladerde, was ik al een groot
fan, namelijk van de externe organisatie die in opdracht van MindWise
het verslag had verzorgd. Wat een mooie formatting, wat een goede
indicators. Gauge NI: een organisatie die enkel als functie heeft om
het werk van andere goede doelen beter en effectiever te maken!
Terug
in Belfast heb ik ze dus gemaild om te zeggen dat ik hun grootste fan
was en dat ik me aan wilde sluiten. Nu bleek dat juist in die week de
voormalige hoofdman afscheid had genomen, waarmee de organisatie nog
welgeteld één medewerker over had, die alles zelf moest doen. Dat
leek me een topgelegenheid om mij aan te nemen om de gelederen te
sterken, maar ik geloof dat men daar zelf anders over dacht; ik mocht
mee naar een informatiepraatje voor CEOs (alwaar ik per ongeluk
versgeperste sinaasappelsap op mijn jurk morste en wel twee !! warme
broodjes in mijn jaszakken wist te proppen voor later) en ik mocht
wat briefenquêtes uittikken, maar daar bleef het bij. Het laatste
nieuws wat ik heb meegekregen is dat ze erover denken om Gauge nu
überhaupt te sluiten; waarom is mij niet helder.
Bank
Staff Support Worker bij de NOW group
Gauge
NI is onderdeel van een grotere organisatie, namelijk de NOW group,
een goed doel dat zich inzet voor zwakbegaafde en licht verstandelijk
gehandicapte mensen, door middel van opleidingen, stageplekken,
persoonlijke carrièrebegeleiders, dagbesteding en sociale
bijeenkomsten. Om dichter bij Gauge te komen, mezelf de organisatie
binnen te werken als het ware, was mijn idee om een tijdje
vrijwilligerswerk bij de NOW group te gaan doen – dan had ik in elk
geval contact met de juiste mensen, dan kenden ze mijn gezicht. Ik
ben blij dat ik me bij de organisatie heb aangesloten in die zin dat
het echt interessant werk was. Ik zat wekelijks bij de
trainingsessies Career Planning, waar ik me tussen de cliënten
mengde en gedurende de les in de gaten hield of ze het allemaal
konden volgen en nog leuk vonden; er was bijvoorbeeld een jongen die
niet kon schrijven, maar die wel dol op rap was, en een man die in de
bouw had gewerkt en die nu landschapsfotograaf wilde worden, en een
jongen die voor een opdracht zijn moeder had geïnterviewd over hoe
het is om in een kantoor te werken. Op een gegeven moment is deze
positie omgezet in een baantje, namelijk een nul-uren-contract om op
oproepbasis hetzelfde soort werk te doen, maar daarna heb ik nooit
meer wat van de organisatie gehoord: daadwerkelijk nul uren.
Research
& Insight Officer bij de nieuwe Controlled Schools Support
Council
De
onderwijsstructuur in Noord-Ierland is recent flink omgegooid. Er is
een onderscheid tussen het bestuur van katholieke en protestantse
(hoe kan het ook anders) scholen; de protestantse werden namelijk
door de regering gerund, maar de katholieke scholen hadden zich van
de staat afgescheiden en werden door de Maintained Schools Council
geleid – en die doen het dus al tijden veel beter. Nu is er ook
voor protestantse scholen een dergelijke council opgericht, en daar
hadden ze in één keer een heel bataljon personeel voor nodig. Onder
de beschikbare posities was er deze, om te kijken welke cijfers de
scholen zelf allemaal hadden bijgehouden, en om dat samen te brengen,
voort te zetten en uit te breiden. Ik heb het tot het eerste
sollicitatiegesprek gehaald, wat een hele officiële ervaring was in
een mooi gebouw. Het was een droomrit op de fiets vanaf mijn huis,
het hele end langs de rivier de Lagan, en ik wilde het baantje erg
graag, maar ik geloof niet dat ze erg onder de indruk waren van mijn
stellige bewering dat ik “betrokken” was geweest bij de
ontwikkeling van digitale cursusevaluatie op de universiteit
Luxemburg (ik had de nieuwe app uitgeprobeerd in ruil voor een
Amazon-voucher).
Statistics
Officer bij de Northern Ireland Statistics Agency
In
voorbereiding op de positie hierboven was ik vast begonnen mijn
statistiekkennis op te krikken aan de hand van Khan academy, een boek
van Andy Field met plaatjes en een serie R-tutorials. Een vriendin
van mij werkt bij NISA en suggereerde dat ik daar ook kon
solliciteren, hoewel ze het er zelf niet erg leuk vond; ze zei dat ze
niet aan echte statistiek
toekomt, maar dat ze voornamelijk de hele dag frequenties zit te
tellen, hoeveel mensen er in bepaalde bevolkingssegmenten
zitten. Ik heb bij NISA geïnformeerd, maar ik kwam kwalificaties
tekort, en ze reageerden nogal bits toen ik vroeg naar de specifieke
diploma’s die ik zou kunnen halen om alsnog in aanmerking te komen.
Misschien hebben ze het niet zo op jong talent.
Trainee
Policy & Public Services Officer bij de National Council for
Voluntary Organisations
De
NCVO verzamelt informatie over huidig beleid en geeft dat in
behapbare vorm door aan goede doelen en andere organisaties die met
vrijwilligers werken. Voor dit bijzonder aanlokkelijke baantje (het
heeft alles: uitdaging, contact met belangrijke mensen, multicultuur,
een hoger moreel doel, een goede locatie, en niet al te hoge
vereisten voor de sollicitanten) ben ik speciaal naar Londen
afgereist, alwaar ik erachter kwam dat ik helemaal niet voor het
sollicitatiegesprek was uitgenodigd, ondanks dat ik mezelf een
extreem goede kandidaat vond. Ik ben met een zak koekjes naar hun
kantoor gemarcheerd om uitleg te eisen. Ze bleken heel begripvol,
lief en bezorgd en legden uit dat ze wel 500 sollicitaties hadden
ontvangen. Het was niet zo heel erg allemaal want ik had best een
aardige tijd daar in Londen; ik heb drie dagen in mijn nette
sollicitatiejasje door Londen gezworven, de nieuwe galerij van Damien
Hirst bekeken, een rapconcert bijgewoond in Kilburn, stiekem bier
gedronken in Kennington park en mijn make-up laten doen in een
station.
Zelfgemaakte
oorbellenverkoper op Etsy.com
Als
er dan geen vraag naar me is in de wereld van sociaal onderzoek kan
ik nog altijd oorbellen gaan maken en die op het internet verkopen.
Pensioneigenaar/huizenbouwer/boer/postbode
in een nog te stichten gemeenschap in Portugal
Op
een berg in Málaga kwam ik er met vrienden achter dat we allemaal
dezelfde droom koesteren om ons eigen huis te bouwen, samen groenten
te verbouwen en een anarchistisch pension te runnen ergens in
Zuid-Portugal, alwaar volgens mijn moeder complete verlaten dorpen voor een habbekrats te koop aan werden geboden. Rondinternetten suggereert echter dat het wel een half miljoen zou kunnen
kosten voor maar een paar kleine huisjes die niet eens bewoonbaar meer zijn, dus vooralsnog moeten we eerst maar eens a) lokaal gaan kijken, b) kapitaal bijeen zien
te brengen, en c) relevante vaardigheden ontwikkelen bijv. groenten ver-
en huizen bouwen, o.a. door bij bestaande initiatieven mee te gaan
helpen. Zodra we een dorp hebben opgericht zijn jullie allemaal
uitgenodigd, oké!
Teaching
English as a Foreign Language in een spaanstalig land
Ik
wil Noord-Ierland eigenlijk weer uit, maar ik geloof niet dat ik al
klaar ben om terug naar Nederland te komen, al zijn daar nog zoveel
gelegenheden om sociaal onderzoek te doen. Misschien is het omdat
Nederland al best wel effectief ís; in andere landen valt er meer te
winnen, ofzo. Of sociaal onderzoek hangt me nu voorlopig überhaupt
de keel uit.
In
elk geval is het plan nu om een intensieve maand durende
lerarenopleiding tot TEFL-docent te doen, en dan naar Spanje of naar
Zuid-Amerika te vertrekken om daar een jaar (of zo lang als het leuk
blijft) Engels te onderwijzen.
*** Update * exclusief bij deze blog!!!! ***
Junior onderzoeker onderwijs en mbo-internationalisering bij een bureau in Nederland
Opvallend maar waar: het blijkt dat er in Nederland heuse onderzoeksbureaus zijn, die specialiseren in het type sociaal geëngageerde onderzoek dat ik graag zou willen doen - en nog best veel ook, in wisselende gradaties van focus op onderwijs en nabijheid tot Rotterdam. In Noord-Ierland is het geloof ik gebruikelijk dat ofwel de organisaties zelf iemand in dienst nemen, ofwel niemand het onderzoek doet.
Ook de aanmeldingsprocedures verschillen wezenlijk: in Noord-Ierland gaat dat namelijk het merendeel van de tijd per online aanmeldingsformulier waar ze je CV geeneens willen zien, maar waar wel gevraagd wordt om alles wat erop staat nog even te herkauwen. Bij je eigen motivatie voor de baan wordt niet of nauwelijks stilgestaan; de eisen aan de kandidaat zijn hoog en specifiek wat betreft ervaring. Idealiter heb je al vijf jaar precies hetzelfde soort werk gedaan.
In Nederland daarentegen zie ik voornamelijk de CV+brief-procedure, die aangenaam/zorgwekkend veel ruimte laat voor vrije uitdrukking; eisen aan de kandidaat zijn qua ervaring laag en qua buzzwords die je op jezelf zou toepassen hoog. Bij een aantal traineeschappen waarvoor ik de advertentie las werd die vrije uitdrukking zelfs nog verder opgerekt: daarvoor werd de enthousiaste jonge kandidaten verzocht om een filmpje, essay of papier-maché-maquette te maken waarmee ze zichzelf en hun kijk op de sector origineel presenteren. Ervaring niet vereist.
Tot slot nog dit: waarom eigenlijk onderwijs? Ik zou willen argumenteren dat de interesse in onderwijs voortvloeit uit een interesse voor taalbeleid, waarvoor onderwijs het belangrijkste implementatiemiddel is. De Master in Luxemburg ben ik gaan doen omdat ik hoopte dat die link daar grondig zou worden uitgediept, wat tot op zekere hoogte (diepte) waar was; er waren vakken over onderwijs, over meertalig onderwijs, over hoe kinderen leren, en over taalbeleid in specifieke gevallen (Luxemburg an sich, Russische en Turkse jongeren in Duitsland, Spaanstalige kinderen in New York, Indiase kinderen in Engeland, het onderwijssysteem in Singapore en in Hong Kong - Oké ik zie nu in dat we het hier wel degelijk uitgebreid over gehad hebben). Tevens een poging mijnerzijde om een clubje op te richten wat tweewekelijkse bijeenkomsten zou hebben over onderwijstheorie. We hebben elkaar een keer of drie, vier getroffen en een dropbox met artikelen aangelegd; in mijn herinnering was het lastig om het gesprek daadwerkelijk op die lectuur te brengen, maar we hebben het wel uitgebreid gehad over de structuur van lerarenopleidingen in Duitsland.
Blogidee voor volgende keer: een lijstje van de boeken over onderwijs die ik sindsdien heb doorgewerkt.