Valkskrantstukje, hier herpost ter kopijbevordering

Carrièrestappen die ik heb overwogen sinds Augustus 2016

Op een berg bij Vélez-Málaga met Kathy. Foto genomen door Stefan.

Schrijver van een boek over hoe normen veranderen

Tijdens het afronden van mijn studie in Luxemburg klampte ik me verwoed vast aan deze droom: om daarna een jaar in Belfast een boek te gaan schrijven waarin ik algemene taalkundige inzichten in hoe taal verandert wilde combineren met mijn persoonlijke inzicht dat taal en normen niet zo heel veel van elkaar verschillen, door dus taalveranderingstheorie op normen toe te passen. Dit zou een wereldschuddend boek worden en beginnen met een analyse van een etiquetteboekje uit de jaren vijftig-zestig wat ik in het Valkenest tegen was gekomen (over o.a. de vraag of je je hoed af moet nemen, of alleen maar knikken, en zoja naar wie, als je als heer alleen een verloofd stel tegenkomt bij het wandelen.) In Belfast aangekomen bleek echter dat ik helemaal geen zin had om me een jaar binnen op te sluiten om academisch geneuzel te typen op mijn computer, nadat ik me net van mijn masterscriptie had bevrijd. Dit idee blijft welzeker op de lange baan, als ik ooit bijv. een aantal weken ingesneeuwd geraak.

SROI-onderzoeker bij Gauge NI

Sinds ik bij de algemene ledenvergadering 2012 van MindWise in het Belfast Castle (een gelegenheid met veel heliumballonnen aan verzwaarde lintjes, waarbij ik indruk op mijn baas maakte doordat één van de schizofrene cliënten speciaal naast mij wilde zitten en aanbood om voor me op te scheppen) een evaluatieverslag van één van de initiatieven van de organisatie doorbladerde, was ik al een groot fan, namelijk van de externe organisatie die in opdracht van MindWise het verslag had verzorgd. Wat een mooie formatting, wat een goede indicators. Gauge NI: een organisatie die enkel als functie heeft om het werk van andere goede doelen beter en effectiever te maken!

Terug in Belfast heb ik ze dus gemaild om te zeggen dat ik hun grootste fan was en dat ik me aan wilde sluiten. Nu bleek dat juist in die week de voormalige hoofdman afscheid had genomen, waarmee de organisatie nog welgeteld één medewerker over had, die alles zelf moest doen. Dat leek me een topgelegenheid om mij aan te nemen om de gelederen te sterken, maar ik geloof dat men daar zelf anders over dacht; ik mocht mee naar een informatiepraatje voor CEOs (alwaar ik per ongeluk versgeperste sinaasappelsap op mijn jurk morste en wel twee !! warme broodjes in mijn jaszakken wist te proppen voor later) en ik mocht wat briefenquêtes uittikken, maar daar bleef het bij. Het laatste nieuws wat ik heb meegekregen is dat ze erover denken om Gauge nu überhaupt te sluiten; waarom is mij niet helder.

Bank Staff Support Worker bij de NOW group

Gauge NI is onderdeel van een grotere organisatie, namelijk de NOW group, een goed doel dat zich inzet voor zwakbegaafde en licht verstandelijk gehandicapte mensen, door middel van opleidingen, stageplekken, persoonlijke carrièrebegeleiders, dagbesteding en sociale bijeenkomsten. Om dichter bij Gauge te komen, mezelf de organisatie binnen te werken als het ware, was mijn idee om een tijdje vrijwilligerswerk bij de NOW group te gaan doen – dan had ik in elk geval contact met de juiste mensen, dan kenden ze mijn gezicht. Ik ben blij dat ik me bij de organisatie heb aangesloten in die zin dat het echt interessant werk was. Ik zat wekelijks bij de trainingsessies Career Planning, waar ik me tussen de cliënten mengde en gedurende de les in de gaten hield of ze het allemaal konden volgen en nog leuk vonden; er was bijvoorbeeld een jongen die niet kon schrijven, maar die wel dol op rap was, en een man die in de bouw had gewerkt en die nu landschapsfotograaf wilde worden, en een jongen die voor een opdracht zijn moeder had geïnterviewd over hoe het is om in een kantoor te werken. Op een gegeven moment is deze positie omgezet in een baantje, namelijk een nul-uren-contract om op oproepbasis hetzelfde soort werk te doen, maar daarna heb ik nooit meer wat van de organisatie gehoord: daadwerkelijk nul uren.

Research & Insight Officer bij de nieuwe Controlled Schools Support Council

De onderwijsstructuur in Noord-Ierland is recent flink omgegooid. Er is een onderscheid tussen het bestuur van katholieke en protestantse (hoe kan het ook anders) scholen; de protestantse werden namelijk door de regering gerund, maar de katholieke scholen hadden zich van de staat afgescheiden en werden door de Maintained Schools Council geleid – en die doen het dus al tijden veel beter. Nu is er ook voor protestantse scholen een dergelijke council opgericht, en daar hadden ze in één keer een heel bataljon personeel voor nodig. Onder de beschikbare posities was er deze, om te kijken welke cijfers de scholen zelf allemaal hadden bijgehouden, en om dat samen te brengen, voort te zetten en uit te breiden. Ik heb het tot het eerste sollicitatiegesprek gehaald, wat een hele officiële ervaring was in een mooi gebouw. Het was een droomrit op de fiets vanaf mijn huis, het hele end langs de rivier de Lagan, en ik wilde het baantje erg graag, maar ik geloof niet dat ze erg onder de indruk waren van mijn stellige bewering dat ik “betrokken” was geweest bij de ontwikkeling van digitale cursusevaluatie op de universiteit Luxemburg (ik had de nieuwe app uitgeprobeerd in ruil voor een Amazon-voucher).

Statistics Officer bij de Northern Ireland Statistics Agency

In voorbereiding op de positie hierboven was ik vast begonnen mijn statistiekkennis op te krikken aan de hand van Khan academy, een boek van Andy Field met plaatjes en een serie R-tutorials. Een vriendin van mij werkt bij NISA en suggereerde dat ik daar ook kon solliciteren, hoewel ze het er zelf niet erg leuk vond; ze zei dat ze niet aan echte statistiek toekomt, maar dat ze voornamelijk de hele dag frequenties zit te tellen, hoeveel mensen er in bepaalde bevolkings­segmenten zitten. Ik heb bij NISA geïnformeerd, maar ik kwam kwalificaties tekort, en ze reageerden nogal bits toen ik vroeg naar de specifieke diploma’s die ik zou kunnen halen om alsnog in aanmerking te komen. Misschien hebben ze het niet zo op jong talent.

Trainee Policy & Public Services Officer bij de National Council for Voluntary Organisations

De NCVO verzamelt informatie over huidig beleid en geeft dat in behapbare vorm door aan goede doelen en andere organisaties die met vrijwilligers werken. Voor dit bijzonder aanlokkelijke baantje (het heeft alles: uitdaging, contact met belangrijke mensen, multicultuur, een hoger moreel doel, een goede locatie, en niet al te hoge vereisten voor de sollicitanten) ben ik speciaal naar Londen afgereist, alwaar ik erachter kwam dat ik helemaal niet voor het sollicitatiegesprek was uitgenodigd, ondanks dat ik mezelf een extreem goede kandidaat vond. Ik ben met een zak koekjes naar hun kantoor gemarcheerd om uitleg te eisen. Ze bleken heel begripvol, lief en bezorgd en legden uit dat ze wel 500 sollicitaties hadden ontvangen. Het was niet zo heel erg allemaal want ik had best een aardige tijd daar in Londen; ik heb drie dagen in mijn nette sollicitatiejasje door Londen gezworven, de nieuwe galerij van Damien Hirst bekeken, een rapconcert bijgewoond in Kilburn, stiekem bier gedronken in Kennington park en mijn make-up laten doen in een station.

Zelfgemaakte oorbellenverkoper op Etsy.com

Als er dan geen vraag naar me is in de wereld van sociaal onderzoek kan ik nog altijd oorbellen gaan maken en die op het internet verkopen.

Pensioneigenaar/huizenbouwer/boer/postbode in een nog te stichten gemeenschap in Portugal

Op een berg in Málaga kwam ik er met vrienden achter dat we allemaal dezelfde droom koesteren om ons eigen huis te bouwen, samen groenten te verbouwen en een anarchistisch pension te runnen ergens in Zuid-Portugal, alwaar volgens mijn moeder complete verlaten dorpen voor een habbekrats te koop aan werden geboden. Rondinternetten suggereert echter dat het wel een half miljoen zou kunnen kosten voor maar een paar kleine huisjes die niet eens bewoonbaar meer zijn, dus vooralsnog moeten we eerst maar eens a) lokaal gaan kijken, b) kapitaal bijeen zien te brengen, en c) relevante vaardigheden ontwikkelen bijv. groenten ver- en huizen bouwen, o.a. door bij bestaande initiatieven mee te gaan helpen. Zodra we een dorp hebben opgericht zijn jullie allemaal uitgenodigd, oké!

Teaching English as a Foreign Language in een spaanstalig land

Ik wil Noord-Ierland eigenlijk weer uit, maar ik geloof niet dat ik al klaar ben om terug naar Nederland te komen, al zijn daar nog zoveel gelegenheden om sociaal onderzoek te doen. Misschien is het omdat Nederland al best wel effectief ís; in andere landen valt er meer te winnen, ofzo. Of sociaal onderzoek hangt me nu voorlopig überhaupt de keel uit.

In elk geval is het plan nu om een intensieve maand durende lerarenopleiding tot TEFL-docent te doen, en dan naar Spanje of naar Zuid-Amerika te vertrekken om daar een jaar (of zo lang als het leuk blijft) Engels te onderwijzen.

*** Update * exclusief bij deze blog!!!! ***

Junior onderzoeker onderwijs en mbo-internationalisering bij een bureau in Nederland

Opvallend maar waar: het blijkt dat er in Nederland heuse onderzoeksbureaus zijn, die specialiseren in het type sociaal geëngageerde onderzoek dat ik graag zou willen doen - en nog best veel ook, in wisselende gradaties van focus op onderwijs en nabijheid tot Rotterdam. In Noord-Ierland is het geloof ik gebruikelijk dat ofwel de organisaties zelf iemand in dienst nemen, ofwel niemand het onderzoek doet. 

Ook de aanmeldingsprocedures verschillen wezenlijk: in Noord-Ierland gaat dat namelijk het merendeel van de tijd per online aanmeldingsformulier waar ze je CV geeneens willen zien, maar waar wel gevraagd wordt om alles wat erop staat nog even te herkauwen. Bij je eigen motivatie voor de baan wordt niet of nauwelijks stilgestaan; de eisen aan de kandidaat zijn hoog en specifiek wat betreft ervaring. Idealiter heb je al vijf jaar precies hetzelfde soort werk gedaan. 

In Nederland daarentegen zie ik voornamelijk de CV+brief-procedure, die aangenaam/zorgwekkend veel ruimte laat voor vrije uitdrukking; eisen aan de kandidaat zijn qua ervaring laag en qua buzzwords die je op jezelf zou toepassen hoog. Bij een aantal traineeschappen waarvoor ik de advertentie las werd die vrije uitdrukking zelfs nog verder opgerekt: daarvoor werd de enthousiaste jonge kandidaten verzocht om een filmpje, essay of papier-maché-maquette te maken waarmee ze zichzelf en hun kijk op de sector origineel presenteren. Ervaring niet vereist.

Tot slot nog dit: waarom eigenlijk onderwijs? Ik zou willen argumenteren dat de interesse in onderwijs voortvloeit uit een interesse voor taalbeleid, waarvoor onderwijs het belangrijkste implementatiemiddel is.  De Master in Luxemburg ben ik gaan doen omdat ik hoopte dat die link daar grondig zou worden uitgediept, wat tot op zekere hoogte (diepte) waar was; er waren vakken over onderwijs, over meertalig onderwijs, over hoe kinderen leren, en over taalbeleid in specifieke gevallen (Luxemburg an sich, Russische en Turkse jongeren in Duitsland, Spaanstalige kinderen in New York, Indiase kinderen in Engeland, het onderwijssysteem in Singapore en in Hong Kong - Oké ik zie nu in dat we het hier wel degelijk uitgebreid over gehad hebben). Tevens een poging mijnerzijde om een clubje op te richten wat tweewekelijkse bijeenkomsten zou hebben over onderwijstheorie. We hebben elkaar een keer of drie, vier getroffen en een dropbox met artikelen aangelegd; in mijn herinnering was het lastig om het gesprek daadwerkelijk op die lectuur te brengen, maar we hebben het wel uitgebreid gehad over de structuur van lerarenopleidingen in Duitsland.

Blogidee voor volgende keer: een lijstje van de boeken over onderwijs die ik sindsdien heb doorgewerkt.