Hoe meer ik leer, hoe moeilijker het wordt om erover te schrijven. Dat komt denk ik doordat ik me er steeds beter van bewust ben hoe ingewikkeld zaken eigenlijk liggen en hoe relatief weinig ik van het complete beeld begrijp. Het "complete beeld" blijkt niet compleet, niet groot genoeg en niet gedetailleerd genoeg te zijn en is bovendien via een bevooroordeelde onderzoeksmethode verkregen. Hoe kan ik het dan nog verantwoorden om iets te beweren waar ik maar een half idee over heb?
De fout in die redenering is echter dat ik zo veel te veel gewicht aan schrijven verbindt; als alles wat men schrijft verdedigbaar en zinvol moet zijn en de waarheid moet benaderen, zou men nooit wat kunnen schrijven. Het is ook een kwestie van zelfvertrouwen en een realistische kijk op hoeveel grip op hun onderwerp andere (publicerende) schrijvers denken te hebben.
Schrijven over academische onderwerpen is momenteel echter het doel van mijn bestaan; het is waar mijn ouders en de regering me voor financiëren. Quote, gehoord van allebei mijn ouders in verrassende eensgezindheid, over goede cijfers halen: "Het is het enige wat je nu moet". Maar ik lees vooral heel veel, waarvan ik in theorie wel leer maar dat valt moeilijk te beoordelen zonder dat ik ook schrijf; en de ideeën die ik leer waar ik niet over schrijf vergeet ik weer half of ik vind ze later moeilijk samen te vatten. Ik merk, bovendien, dat ik ideeën beter kan ontwikkelen als ik aan het schrijven ben.
Aldus na het uitproberen van verschillende technieken voor het verhogen van productiviteit en efficiëntie (waarover in een volgende post meer) nu teruggekeerd naar een gewaardeerde oude hobby, het bloggen. Ik ben er destijds niet geheel bewust mee gestopt (wel met de weblog over Amerika, omdat we terugkwamen, maar niet met die over poëzie en eten). Het gevoel bekroop me hoe langer hoe meer dat ik vooral veel onzin schreef. Maar dat blijkt nu juist de sleutel! Uit de veelheid aan amateuristische nonsens rijst (op den duur) (hopelijk) het meesterschap, of het zit er verdund overal een beetje in zoals de plasticdeeltjes in de oceaan.
Zie hier een uitgebreide apologie (waarom was dat nodig?) voor het beginnen van een nieuwe weblog ter al uwer vermaak. Verwachte onderwerpen: sociale wetenschappen, voornamelijk taalkunde en politiek; levenslessen en ruimtelijke vormgeving. Ik wil ook recensies posten van boeken en artikelen die ik lees (niet alle, want dat is zo ambitieus) en ik ga essays posten die ik voor mijn studie schrijf.
No comments:
Post a Comment